07 augustus 2021 Texelbiking.

2 jaar geleden hebben we een keer een fatbike-tour gedaan op Terschelling.
Dit jaar kozen we voor een mountainbike-avontuur op Texel.
Met weer een aantal mensen die de Shell hebben verlaten, hebben we de tour ook aangemeld bij VOEKS, wat resulteerde in een leuke groep met Ton, Leo, Christel, Peter, Rene, Alfred, Gabriel en onze coach Trijn.
(Klik op onderstaande foto voor de rest van de foto's)

Boot van 08:30 dus op tijd uit de veren. In Den Hoorn meteen de eerste stevige bui “Inn de Knip”

Ook Peter, die om moest rijden omdat de Afsluitdijk was afgesloten, was net op tijd binnen.

Het cafeïne shot hielp ons daarna meteen op een prachtig parcours door de Dennen.

Duintjes op en af; bochten naar links en rechts; kuiltje midden in het pad; plasje en modderpoel, korte en lange draai. De track was goed aangegeven en zonder problemen bereikten we onze 1ste stop: Paal 17.

De vertegenwoordigster van de VOEKS haalde ons, met een batterij onder haar zadel, al snel bij. Gauw nog een cafeïne-shot en dan door naar het IJspaleis.

Uitgezwaaid door Trijn waren we weer snel op snelheid. Door de bossen kwamen we al snel bij De Koog waar we met een mooie boog omheen reden. Langs de Slufter loopt een prachtig fietspad, met een mountainbike pad ernaast. Het ziet er niet spectaculair uit, maar je moet er wel flink voor op de pedalen en goed je stuur vasthouden.

Met Leo als gids bereikten we al snel het hoogste punt, waar we een fraai uitzicht hadden over de Slufter.  Op, om en vooral voorzichtig daalden we weer af. We vlogen over een stuk betonplaat en asfalt, even boven het vliegveld, en landden bij een uitspanning waar ze heerlijk ijs verkopen.  Door de dreigende luchten was het er niet erg druk maar we moesten toch even in een rij van 1.5 meter staan. Ton ging voor de aardbeienbom. De tijd vliegt ook, dus op naar de volgende pleisterplaats: Oudeschild.

Dat bleek geen sinecure.
Binnen een paar minuten werden we geconfronteerd met een 2 persoons trekpontje, die niet gebouwd was voor fietsers, ook niet volgens Shell standaards, en behoorlijk scheef hing.
Daar kregen we ook nog gedonder, met een regenbui op de ko(o)p toe. Peter en Christel waren als eerste over en hielpen ons van de regen in de drup.
Gewapend met een regenjas schoten we snel het schapendijkje op, eraf, weer er op, en nog een keer eraf. Bij de sluis veranderde de kopgroep in “pour suivants” nadat ze de afslag hadden gemist.

De moderne techniek met GPS staat voor niets en leidde ons verder door een weilanden en korenvelden die niet voor ons bedoeld waren, maar Rene reed als prof of the road.

Na het korenveld boerde de hongerklap. Als je dan een lepelaar ziet staan krijg je nog meer honger.
Trijn zat al een tijdje op ons te wachten en had in de tussentijd prachtige foto's van een sleepkötter gemaakt die het sluisgat binnenkwam. Leo en Christel konden helaas niet mee naar binnen en gingen meteen naar de boot om op de wal te eten. De rest smulde van de geneugtes en het rondje van de VOEKS. En dan was alweer tijd om naar Den Hoorn te gaan.

Via de fietsknooppunten en het Skillepaadje waren we daar in een mum van tijd. Alfred bracht zijn gehuurde helm weer terug, nog even koffie toe en dan weer terug met de boot van 19:00 uur.
Supergezellig dagje met leuke uitdagingen en een heel ander gezicht van Texel. Dank aan allen.
Gaan we nog een keer doen!